Nieuws
Enschede
VGZ zet mes in chronische pijnbehandeling bij Roessingh
Medisch uitbehandelde patiënten met chronische pijn krijgen hun opname in Roessingh vanaf volgend jaar niet langer vergoed door zorgverzekeraar VGZ. Andere verzekeraars zullen waarschijnlijk volgen.
Bestuurder Marc van Gestel van Roessingh noemt het een onrechtvaardig besluit. De maatregel stuit me tegen de borst, omdat mensen worden uitgesloten. Gediskwalificeerd en afgeschreven. Uiteindelijk is het gewoon een bezuiniging.
De bestuurder van het Enschedese revalidatiecentrum zag het besluit van de tweede zorgverzekeraar van het land aankomen. De inkoopmedewerkers van grote verzekeraars als VGZ en Achmea Zilveren Kruis plaatsen de afgelopen tien jaar steeds vaker vraagtekens bij revalidatie van mensen met chronische klachten.
Wetenschappelijk bewijsVGZ is de eerste verzekeraar die de klinische variant niet langer wil vergoeden. Ze vinden dat wetenschappelijk niet is bewezen dat dit beter werkt dan poliklinische behandeling. Maar wij zeggen: nationaal en internationaal ligt het bewijs voor poliklinische revalidatie er wel degelijk. We zijn bezig met wetenschappelijk bewijs voor de klinische variant.
Van Gestel legt uit dat de pijnzorg lastig valt uit te drukken in termen van effectiviteit. Het gaat niet om chirurgie en niet om bloedwaarden. Wij werken aan verbetering van de kwaliteit van leven. Dat is lastig meetbaar.
Duizend
Roessingh heeft jaarlijks circa duizend patiënten in de pijnrevalidatie. Daarvan worden 850 in dagbehandeling geholpen. De resterende 150 verblijft enige tijd in de kliniek. De laatste groept ligt nu onder vuur van de verzekeraars. Ze zijn uitbehandeld in het medische circuit, maar kampen vaak nog met ernstige klachten. Meedoen in de maatschappij wordt belemmerd.
Van Gestel: Klinisch behandelen doen we alleen als poliklinisch echt niet mogelijk is. Denk aan mensen die totaal zijn uitgeput van vermoeidheid door de pijn. Als ze een half uurtje moeten reizen, zijn ze zo gesloopt. Behandeling heeft dan geen effect meer.
Roessingh
In Twente is Roessingh de enige plek waar klinische pijnzorg wordt aangeboden. VGZ wilde het aanvankelijk dit jaar al niet meer vergoeden. Volgens Van Gestel is een uitzondering gemaakt omdat Roessingh één van de vier centra in Nederland is met de status van Ontwikkel- en Innovatiecentrum Pijnrevalidatie (OPR).
Woordvoerder Dennis Verschuren van VGZ kijkt daar anders tegenaan. Het heeft niet met de instelling, maar met de vorm van zorg te maken. Roessingh is nog maar een van de weinige centra in Nederland die dit doet. De rest is er al mee gestopt. Omdat er onvoldoende wetenschappelijk bewijs onder de behandeling ligt. Het is onze taak om dit te toetsen naar de stand der wetenschap en praktijk, zoals dat officieel heet.
Zelfstandige behandelcentraMarc van Gestel van Roessingh denkt dat er nog een ander argument meespeelt. Hij wijst op de sterke toename van het aantal zelfstandige behandelcentra voor pijnzorg van de laatste jaren. Het gaat om niet erkende centra die voor zogenaamde passantentarieven patiënten behandelen.
Verzekeraars zijn verplicht om 70 procent van de behandeling te vergoeden. Maar ze hebben onvoldoende zicht op de kwaliteit van de centra. Daarin zit het probleem.
Hij vertelt dat chronische pijn geen zichtbaar letsel is. Patiënten wensen soms dat ze hun arm hadden gebroken. Dan snapt de omgeving dat ze uit de running zijn. Nu valt er niets te zien. Maar er is wel veel aan de hand. Vaak kunnen deze mensen moeilijk nee zeggen. Ze verzorgen eerst de hele wereld en dan pas zichzelf. Daarbij gaan ze over hun grenzen heen. Wij nemen de pijn niet weg. Maar we laten zien wat de invloed is van hun gedrag en acties op het dagelijks leven.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Annina Romita
De bestuurder van het Enschedese revalidatiecentrum zag het besluit van de tweede zorgverzekeraar van het land aankomen. De inkoopmedewerkers van grote verzekeraars als VGZ en Achmea Zilveren Kruis plaatsen de afgelopen tien jaar steeds vaker vraagtekens bij revalidatie van mensen met chronische klachten.
Wetenschappelijk bewijsVGZ is de eerste verzekeraar die de klinische variant niet langer wil vergoeden. Ze vinden dat wetenschappelijk niet is bewezen dat dit beter werkt dan poliklinische behandeling. Maar wij zeggen: nationaal en internationaal ligt het bewijs voor poliklinische revalidatie er wel degelijk. We zijn bezig met wetenschappelijk bewijs voor de klinische variant.
Van Gestel legt uit dat de pijnzorg lastig valt uit te drukken in termen van effectiviteit. Het gaat niet om chirurgie en niet om bloedwaarden. Wij werken aan verbetering van de kwaliteit van leven. Dat is lastig meetbaar.
Duizend
Roessingh heeft jaarlijks circa duizend patiënten in de pijnrevalidatie. Daarvan worden 850 in dagbehandeling geholpen. De resterende 150 verblijft enige tijd in de kliniek. De laatste groept ligt nu onder vuur van de verzekeraars. Ze zijn uitbehandeld in het medische circuit, maar kampen vaak nog met ernstige klachten. Meedoen in de maatschappij wordt belemmerd.
Van Gestel: Klinisch behandelen doen we alleen als poliklinisch echt niet mogelijk is. Denk aan mensen die totaal zijn uitgeput van vermoeidheid door de pijn. Als ze een half uurtje moeten reizen, zijn ze zo gesloopt. Behandeling heeft dan geen effect meer.
Roessingh
In Twente is Roessingh de enige plek waar klinische pijnzorg wordt aangeboden. VGZ wilde het aanvankelijk dit jaar al niet meer vergoeden. Volgens Van Gestel is een uitzondering gemaakt omdat Roessingh één van de vier centra in Nederland is met de status van Ontwikkel- en Innovatiecentrum Pijnrevalidatie (OPR).
Woordvoerder Dennis Verschuren van VGZ kijkt daar anders tegenaan. Het heeft niet met de instelling, maar met de vorm van zorg te maken. Roessingh is nog maar een van de weinige centra in Nederland die dit doet. De rest is er al mee gestopt. Omdat er onvoldoende wetenschappelijk bewijs onder de behandeling ligt. Het is onze taak om dit te toetsen naar de stand der wetenschap en praktijk, zoals dat officieel heet.
Zelfstandige behandelcentraMarc van Gestel van Roessingh denkt dat er nog een ander argument meespeelt. Hij wijst op de sterke toename van het aantal zelfstandige behandelcentra voor pijnzorg van de laatste jaren. Het gaat om niet erkende centra die voor zogenaamde passantentarieven patiënten behandelen.
Verzekeraars zijn verplicht om 70 procent van de behandeling te vergoeden. Maar ze hebben onvoldoende zicht op de kwaliteit van de centra. Daarin zit het probleem.
Hij vertelt dat chronische pijn geen zichtbaar letsel is. Patiënten wensen soms dat ze hun arm hadden gebroken. Dan snapt de omgeving dat ze uit de running zijn. Nu valt er niets te zien. Maar er is wel veel aan de hand. Vaak kunnen deze mensen moeilijk nee zeggen. Ze verzorgen eerst de hele wereld en dan pas zichzelf. Daarbij gaan ze over hun grenzen heen. Wij nemen de pijn niet weg. Maar we laten zien wat de invloed is van hun gedrag en acties op het dagelijks leven.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Annina Romita
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
