Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Van Stedelijk Koor Enschede tot Chor Signor: met Armanda swingen ze
Zaterdag een groot benefietconcert in de Tonhalle in Düsseldorf. En twee weken later Die Jahreszeiten van Haydn met het 50-jarige Stedelijk Koor Enschede. Stilzitten is er nooit bij voor dirigente, zangeres, pianiste Armanda ten Brink.
Uitgerekend in het jaar waarin de jaargetijden zich niets meer van bijbehorende weersgesteldheden lijken aan te trekken, viert Het Stedelijk Koor Enschede het 50-jarig bestaan met Die Jahreszeiten van Joseph Haydn. Vier seizoenen in tweeënhalf uur muziek.
Bingo
Toen de zomer maar niet ophield, de herfst maar niet van de grond kwam en ze zelfs voor eind oktober sneeuw voorspelden, dacht dirigente Armanda ten Brink (58) erover dat hele meesterwerk maar omver te trekken. Als ze de volgorde van die 41 delen nou eens door het publiek liet bepalen, als een soort bingo...
Natuurlijk gaat dat niet gebeuren. Het is al spectaculair genoeg dat ze in de negentien jaar dat ze het koor dirigeert dit magistrale werk van de grond krijgt. Anderhalf jaar heeft ze naar dit concert toegewerkt, waarbij het koor wordt bijgestaan door Kammerchor Uelsen, het Oost-Nederlands Symfonieorkest, een handvol solisten en zandtovenaar Gert van der Vijver die de muziek met beelden illustreert.
Illustratief
Zo n gedachtekronkel is echter wel illustratief voor de in Lichtenvoorde opgegroeide Armanda ten Brink. Ze denkt altijd een beetje jazz. Haar uitgangspunt is dat het wel moet swingen, ook al is ze met Haydn bezig, met Bach of met Mozart. Neem het verschijnsel: lange noot . Als een koor en/of orkest dat te zingen of te spelen krijgt, staat zij dat al beatboxend in ritmes onder te verdelen. Ze noemt het voor het gemak maar rappen . Het publiek merkt er niets van. Maar musici des te meer. Klassiek, pop, jazz? Ze denkt niet in vakjes. Heeft ze nooit gedaan.
Voordat ze op haar vijfde jaar op piano- en balletles mocht, had ze de ukelele en de piano al ontdekt. Terwijl ze zong en danste werd ze op haar veertiende kerkorganist. Maar een conservatoriumstudie? Voor een ander soort mens, vond ze. Wel sloot ze zich aan bij de Winterswijkse jazzvereniging Jazzewind, als jonge jazzzangeres. Daar wisten ze haar te motiveren toch naar het Twents Conservatorium in Enschede te gaan. Met succes. Ze studeerde af in de richtingen schoolmuziek, piano en zang.
Drie levensArmanda ten Brink leidt nu een muzikaal bestaan waarvoor een beetje musicus twee of drie levens nodig heeft. Naast het Stedelijk Koor is ze al twintig jaar muzikaal leider van Studio 65. En 26 jaar is ze aan het Ettens Mannenkoor verbonden als stemcoach en tweede dirigent. Daarnaast is ze rond haar woonplaats Neuenhaus in de weer met diverse koren waaronder Chor Signor, een gezelschap van hoogbejaarde Duitse weduwnaars. De overheidssubsidie is allang gestopt, maar ze gaat vrolijk door met de mannen. De NDR heeft een reportage over het koor gemaakt en heeft laten weten er ook een over Armanda zelf te gaan maken.
Tussendoor dienen zich allerlei projecten aan. In Carnegie Hall meedoen met de première van een Karl Jenkins compositie bijvoorbeeld om vervolgens zelf de Europese première ervan in Enschede en Nordhorn met het Orkest van het Oosten en een 180 man sterk projectkoor zelf te dirigeren. Afgelopen zomer heeft ze met Jan Willem de Vriend een tiendaagse tour door Italië gemaakt met de opera Nozzi di Figaro van Mozart en het Requiem van Fauré.
Vandaag dirigeert ze een prestigieus benefietgala in de Tonhall in Düsseldorf. Met dertig zangers en musici uit symfonieorkesten uit Düsseldorf, Duisburg en Berlijn.
Edith PiafDe poster van dat gala hangt in haar werkkamer. Maar ook hangt er een affiche van een theaterproductie over Edith Piaf, die ze negen jaar geleden speelde. Dit is wat ik altijd heb gewild , zegt ze. Een door haar partner Mattieu van den Bos geschreven en geregisseerde voorstelling die in Duitsland succesvol was, maar in Nederland amper gespeeld is omdat in dezelfde periode Liesbeth List ineens met de musical Piaf aankwam. Lang staat ze er niet bij stil. Het vuistdikke boek met de Haydnpartituur moet nodig weer worden opengeslagen.
Die Jahreszeiten, zondag 18 november 14.00 uur, Muziekcentrum Enschede
Tot aan Carnegie Hall toe
Het Stedelijk Koor Enschede is in 1968 opgericht door Rinus Luttikhuis. Het koor is bekend in de stad en regio, maar ook ver daarbuiten, zelfs tot aan Carnegie Hall in New York. Een groot deel van het koor nam daar deel aan de wereldpremière van Karl Jenkins Sing! The music was given. Het Stedelijk Koor zingt verder klassiekers zoals het Requiem van Mozart en de Johannes Passion van Bach. Zondag 18 november staat Die Jahreszeiten van Joseph Haydn op de lessenaar, een oratorium dat de vier seizoenen muzikaal verbeeldt. In deze uitvoering wordt het koor bijgestaan door het Kammerchor Musikschule Niedergrafschaft Uelsen en het Oost-Nederlands Symfonie Orkest. Solisten zijn: Evelyn Ziegler (sopraan), Wolfgang Klose (tenor) en Peter Arink (bariton).
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Annina Romita
Bingo
Toen de zomer maar niet ophield, de herfst maar niet van de grond kwam en ze zelfs voor eind oktober sneeuw voorspelden, dacht dirigente Armanda ten Brink (58) erover dat hele meesterwerk maar omver te trekken. Als ze de volgorde van die 41 delen nou eens door het publiek liet bepalen, als een soort bingo...
Natuurlijk gaat dat niet gebeuren. Het is al spectaculair genoeg dat ze in de negentien jaar dat ze het koor dirigeert dit magistrale werk van de grond krijgt. Anderhalf jaar heeft ze naar dit concert toegewerkt, waarbij het koor wordt bijgestaan door Kammerchor Uelsen, het Oost-Nederlands Symfonieorkest, een handvol solisten en zandtovenaar Gert van der Vijver die de muziek met beelden illustreert.
Illustratief
Zo n gedachtekronkel is echter wel illustratief voor de in Lichtenvoorde opgegroeide Armanda ten Brink. Ze denkt altijd een beetje jazz. Haar uitgangspunt is dat het wel moet swingen, ook al is ze met Haydn bezig, met Bach of met Mozart. Neem het verschijnsel: lange noot . Als een koor en/of orkest dat te zingen of te spelen krijgt, staat zij dat al beatboxend in ritmes onder te verdelen. Ze noemt het voor het gemak maar rappen . Het publiek merkt er niets van. Maar musici des te meer. Klassiek, pop, jazz? Ze denkt niet in vakjes. Heeft ze nooit gedaan.
Voordat ze op haar vijfde jaar op piano- en balletles mocht, had ze de ukelele en de piano al ontdekt. Terwijl ze zong en danste werd ze op haar veertiende kerkorganist. Maar een conservatoriumstudie? Voor een ander soort mens, vond ze. Wel sloot ze zich aan bij de Winterswijkse jazzvereniging Jazzewind, als jonge jazzzangeres. Daar wisten ze haar te motiveren toch naar het Twents Conservatorium in Enschede te gaan. Met succes. Ze studeerde af in de richtingen schoolmuziek, piano en zang.
Drie levensArmanda ten Brink leidt nu een muzikaal bestaan waarvoor een beetje musicus twee of drie levens nodig heeft. Naast het Stedelijk Koor is ze al twintig jaar muzikaal leider van Studio 65. En 26 jaar is ze aan het Ettens Mannenkoor verbonden als stemcoach en tweede dirigent. Daarnaast is ze rond haar woonplaats Neuenhaus in de weer met diverse koren waaronder Chor Signor, een gezelschap van hoogbejaarde Duitse weduwnaars. De overheidssubsidie is allang gestopt, maar ze gaat vrolijk door met de mannen. De NDR heeft een reportage over het koor gemaakt en heeft laten weten er ook een over Armanda zelf te gaan maken.
Tussendoor dienen zich allerlei projecten aan. In Carnegie Hall meedoen met de première van een Karl Jenkins compositie bijvoorbeeld om vervolgens zelf de Europese première ervan in Enschede en Nordhorn met het Orkest van het Oosten en een 180 man sterk projectkoor zelf te dirigeren. Afgelopen zomer heeft ze met Jan Willem de Vriend een tiendaagse tour door Italië gemaakt met de opera Nozzi di Figaro van Mozart en het Requiem van Fauré.
Vandaag dirigeert ze een prestigieus benefietgala in de Tonhall in Düsseldorf. Met dertig zangers en musici uit symfonieorkesten uit Düsseldorf, Duisburg en Berlijn.
Edith PiafDe poster van dat gala hangt in haar werkkamer. Maar ook hangt er een affiche van een theaterproductie over Edith Piaf, die ze negen jaar geleden speelde. Dit is wat ik altijd heb gewild , zegt ze. Een door haar partner Mattieu van den Bos geschreven en geregisseerde voorstelling die in Duitsland succesvol was, maar in Nederland amper gespeeld is omdat in dezelfde periode Liesbeth List ineens met de musical Piaf aankwam. Lang staat ze er niet bij stil. Het vuistdikke boek met de Haydnpartituur moet nodig weer worden opengeslagen.
Die Jahreszeiten, zondag 18 november 14.00 uur, Muziekcentrum Enschede
Tot aan Carnegie Hall toe
Het Stedelijk Koor Enschede is in 1968 opgericht door Rinus Luttikhuis. Het koor is bekend in de stad en regio, maar ook ver daarbuiten, zelfs tot aan Carnegie Hall in New York. Een groot deel van het koor nam daar deel aan de wereldpremière van Karl Jenkins Sing! The music was given. Het Stedelijk Koor zingt verder klassiekers zoals het Requiem van Mozart en de Johannes Passion van Bach. Zondag 18 november staat Die Jahreszeiten van Joseph Haydn op de lessenaar, een oratorium dat de vier seizoenen muzikaal verbeeldt. In deze uitvoering wordt het koor bijgestaan door het Kammerchor Musikschule Niedergrafschaft Uelsen en het Oost-Nederlands Symfonie Orkest. Solisten zijn: Evelyn Ziegler (sopraan), Wolfgang Klose (tenor) en Peter Arink (bariton).
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Annina Romita
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
