Nieuws
Enschede
Het vak van de restauratie wordt in Lonneker generatie op generatie uitgeoefend
Een kabinet uit 1720. De basis staat overeind, de kap zit er nog op. De deuren ontbreken en liggen te wachten op het politoeren. Van dit klassieke meubelstuk is de geschiedenis bekend, ook dat het niet altijd in de familie is geweest. Toch is de emotionele waarde zo groot dat een restauratie gewenst is. Dus staat het in de stille werkplaats van Gerrit Jan Meijerink, net buiten Lonneker.
Wat hij doet is zo n kabinet helemaal uit elkaar halen. En voordat de opdrachtgever het over een aantal weken kan ophalen, wordt het nog een paar maal opgebouwd en zo weer uit elkaar gehaald. De laatste keer om de panelen en de deuren te doen glimmen. Alles krijgt een beurt. Alsof het een nieuw meubel is. Vader Herman Meijerink zegt dan ook: Wil je een meubel kunnen restaureren, moet je het nieuw kunnen bouwen.
Beitels, hamers, lijmklemmen. Zagen, schragen, schellak Blätterschellack aus Indiën . Vislijm, potten met lak, maar ook een blik met roet. Zwart leert het etiket. Wie hier binnenstapt, krijgt onwillekeurig het gevoel in een oude eeuw te zijn beland.
Generatie op generatie
Meubelbouw en restauratie is een handwerk dat in Twente gelukkig nog wordt uitgeoefend. Het verhaal van Gerrit Jan Meijerink (42) is dat van generatie op generatie. Zijn opa deed dit werk al. Antiek & meubelrestauratie G.A. Meijerink & zn. Sinds 1928 leert het uithangbord, dat ook een internetadres vermeldt. Ondanks de schijn van het tegendeel heeft de tijd hier niet stilgestaan.
Herman Meijerink, de middelste generatie, is de tachtig voorbij. Werk, kennis en werkplaats heeft hij overgedragen, maar stoppen zal hij nooit. Soms zingt hij daarbij een lied van Schubert - wat moet dat mooi klinken hier.
Meester van het oude Europa
Bij het beeld van generatie op generatie past dat de zoon de wijde wereld in trok om zich nader in het vak te bekwamen bij de meesters van het oude Europa. Zo was Gerrit Jan Meijerink in Parijs en daarna in Verona, waar hij in de leer ging, niet bij een Italiaan, maar bij een restaurateur uit Albanië. De man wijdde hem in tal van geheimen en handigheidjes in, liet hem ook aan stenen Renaissancegevels werken, alleen de precieze verhoudingen van de grondstoffen die hij mengde, hield hij voor zich.
De weg terug naar Noord-Europa ging via Würzburg en Bad Kissingen. Zou hij zich daar vestigen, in Bad Kissingen? Hij speelde even met de gedachte. Het werd Twente. Mijn vader had zo veel goodwill opgebouwd.
Vogelhuisje
Zijn dochter dartelt rond. De volgende generatie Twentse restaurateurs? Niks moet, maar een vogelhuisje in elkaar spijkeren vond ze alvast geweldig. Met de tijd komt de interesse , weet Gerrit Jan Meijerink. Omdat het bij hem ook zo is gegaan.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Pixabay
Beitels, hamers, lijmklemmen. Zagen, schragen, schellak Blätterschellack aus Indiën . Vislijm, potten met lak, maar ook een blik met roet. Zwart leert het etiket. Wie hier binnenstapt, krijgt onwillekeurig het gevoel in een oude eeuw te zijn beland.
Generatie op generatie
Meubelbouw en restauratie is een handwerk dat in Twente gelukkig nog wordt uitgeoefend. Het verhaal van Gerrit Jan Meijerink (42) is dat van generatie op generatie. Zijn opa deed dit werk al. Antiek & meubelrestauratie G.A. Meijerink & zn. Sinds 1928 leert het uithangbord, dat ook een internetadres vermeldt. Ondanks de schijn van het tegendeel heeft de tijd hier niet stilgestaan.
Herman Meijerink, de middelste generatie, is de tachtig voorbij. Werk, kennis en werkplaats heeft hij overgedragen, maar stoppen zal hij nooit. Soms zingt hij daarbij een lied van Schubert - wat moet dat mooi klinken hier.
Meester van het oude Europa
Bij het beeld van generatie op generatie past dat de zoon de wijde wereld in trok om zich nader in het vak te bekwamen bij de meesters van het oude Europa. Zo was Gerrit Jan Meijerink in Parijs en daarna in Verona, waar hij in de leer ging, niet bij een Italiaan, maar bij een restaurateur uit Albanië. De man wijdde hem in tal van geheimen en handigheidjes in, liet hem ook aan stenen Renaissancegevels werken, alleen de precieze verhoudingen van de grondstoffen die hij mengde, hield hij voor zich.
De weg terug naar Noord-Europa ging via Würzburg en Bad Kissingen. Zou hij zich daar vestigen, in Bad Kissingen? Hij speelde even met de gedachte. Het werd Twente. Mijn vader had zo veel goodwill opgebouwd.
Vogelhuisje
Zijn dochter dartelt rond. De volgende generatie Twentse restaurateurs? Niks moet, maar een vogelhuisje in elkaar spijkeren vond ze alvast geweldig. Met de tijd komt de interesse , weet Gerrit Jan Meijerink. Omdat het bij hem ook zo is gegaan.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Pixabay
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
