Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Column Jan Visser 30 maart 2018
Enschede De verkiezingen hebben de politieke verhoudingen in Enschede behoorlijk gewijzigd. Burgerbelangen is de grootste fractie geworden met 7 zetels en mag of moet, het is maar hoe je het bekijkt, de onderhandelingen over het nieuwe college leiden. En dat is geen eenvoudige klus. De belangen zijn zo verschillend en soms zo tegengesteld dat het niet simpel is een meerderheid voor een bepaalde zaak bij elkaar te krijgen en te houden.
De normale gang van zaken bij de vorming van een college is dat er een inhoudelijk stuk geschreven wordt, waar later de wethouders bij gezocht worden. BBE heeft al gezegd een raadsakkoord te willen met de hoofdlijnen van beleid, waarbij de fracties zich kunnen aansluiten of niet. Wat uiteraard blijft is dat het college gesteund moet worden door een meerderheid in de gemeenteraad. Dat kan bij beleidsvoorstellen afzonderlijk, fracties bepalen dan per voorstel hun standpunt. Je kunt als fracties ook een principe-uitspraak doen en zeggen dat je het nieuwe college in principe steunt. Voor die steun krijg je dan het recht een wethouder te leveren.
Het nadeel is wel dat er veel fracties nodig zijn voor een vaste meerderheid, dus zouden er ook veel wethouders moeten komen. Maar Enschede heeft al veel wethouders; vijf om precies te zijn. Een zesde zou kunnen, een zevende wordt als “over the top” gezien, zelfs met part-timers. Bovendien werkt dat niet zeggen bestuurders, je werkt toch structureel te veel, waarvoor je structureel te weinig salaris krijgt.
Toch staan de kandidaat-wethouders in rijen van vier, voor deze prestigieuze hondenbaan. De wethouders uit de vorige colleges willen dolgraag hun werk afmaken, wordt er dan gezegd en leden van de volgende generatie willen graag “aan de bak” en vinden dat ze lang genoeg gewacht hebben. Dus zijn de verkenners, laat ik ze zo maar noemen, al bezig een legpuzzel in elkaar te zetten over wie met wie door ‘e’en deur kan en wie absoluut niet met wie door 1 deur kan.
Tijd voor een inhoudelijk vergezicht, of stippen aan de horizon is er niet. De inhoud wordt later opgehaald bij de burger, want daar moet mee gecommuniceerd worden. Een lovenswaardig streven, maar zou de burger er niet strontziek van worden om steeds maar weer te moeten zeggen wat hij of zij belangrijk vindt en om vervolgens te moeten constateren dat voor zijn mooie idee”en en gerechtvaardigde wensen geen geld is, maar wel voor de stokpaardjes van het college?
We moeten deskundige wethouders hebben, die weten hoe ze problemen moeten oplossen. Maar kijk eerst maar eens naar wat voor wethouders we nodig hebben. Een club van jaknikkers om je heen belemmert een goede kijk op de buitenwereld, adviseurs die zo nu en dan een eigen mening hebben doen waarvoor ze ingehuurd worden en behoeden je voor ongelukken.
Jan Visser
Het nadeel is wel dat er veel fracties nodig zijn voor een vaste meerderheid, dus zouden er ook veel wethouders moeten komen. Maar Enschede heeft al veel wethouders; vijf om precies te zijn. Een zesde zou kunnen, een zevende wordt als “over the top” gezien, zelfs met part-timers. Bovendien werkt dat niet zeggen bestuurders, je werkt toch structureel te veel, waarvoor je structureel te weinig salaris krijgt.
Toch staan de kandidaat-wethouders in rijen van vier, voor deze prestigieuze hondenbaan. De wethouders uit de vorige colleges willen dolgraag hun werk afmaken, wordt er dan gezegd en leden van de volgende generatie willen graag “aan de bak” en vinden dat ze lang genoeg gewacht hebben. Dus zijn de verkenners, laat ik ze zo maar noemen, al bezig een legpuzzel in elkaar te zetten over wie met wie door ‘e’en deur kan en wie absoluut niet met wie door 1 deur kan.
Tijd voor een inhoudelijk vergezicht, of stippen aan de horizon is er niet. De inhoud wordt later opgehaald bij de burger, want daar moet mee gecommuniceerd worden. Een lovenswaardig streven, maar zou de burger er niet strontziek van worden om steeds maar weer te moeten zeggen wat hij of zij belangrijk vindt en om vervolgens te moeten constateren dat voor zijn mooie idee”en en gerechtvaardigde wensen geen geld is, maar wel voor de stokpaardjes van het college?
We moeten deskundige wethouders hebben, die weten hoe ze problemen moeten oplossen. Maar kijk eerst maar eens naar wat voor wethouders we nodig hebben. Een club van jaknikkers om je heen belemmert een goede kijk op de buitenwereld, adviseurs die zo nu en dan een eigen mening hebben doen waarvoor ze ingehuurd worden en behoeden je voor ongelukken.
Jan Visser
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
