Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Column Jan Visser 27 april 2018
Herstel In bijna elk verkiezings- en collegeprogramma dat deze dagen verschijnt, staat als 1 van de hoofdprioriteiten, het herstel van vertrouwen van de burger in de overheid. Meestal blijft het bij een zinnetje, waarin de wens tot herstel wordt uitgesproken en nader onderzoek wordt toegezegd, waarna het onderwerp in de koelkast verdwijnt, waar het vier jaar later weer wordt uitgehaald en opgewarmd.
Wat is hier aan de hand? Herstel van vertrouwen gaat ervan uit dat er vertrouwen geweest is. Contact met de overheid is nagenoeg nooit leuk, want het betekent meestal boetes, of onkosten, of sancties, etc. Er zal dan ook wel weinig vertrouwen zijn opgebouwd.
Twee, de overheid bestaat niet. Ik hoef u niet te vertellen dat alle instanties over 1 kam worden geschoren. Belasting, politie, provincie, vuilnisophaler, allemaal overheden, die zich afzonderlijk willen profileren. Maar de burger weet wel beter; allemaal fantastische en nuttige instanties, maar allemaal hetzelfde gedrag; dezelfde trammelant als je iets van ze gedaan moet hebben.
Daarom verdwijnt het herstel van vertrouwen-onderwerp na een paar jaar geruisloos van de politieke agenda. Er is geen antwoord op de herstelvraag. Zelf roepen dat je zo goed bent, levert niets op. Dat gelooft een burger niet. Public relations heeft als slogan: “Be good and tell it”, maar dat klopt niet. Anderen moeten vertellen, dat jij goed bent. Mond tot mond reclame werkt. In de praktijk betekent dat, dat je als ambtenaar en bestuurder gewoon je werk goed doet, meer kun je niet. En niet vergeten mensen normaal te behandelen. Gewoon doen. Het werk zo inrichten dat de klant/burger efficiënt geholpen wordt. En op een menselijke manier.
Woensdagmiddag werd Mark Rutte door de Tweede Kamer ondervraagd over de afschaffing van de dividendbelasting. Deze affaire is een aaneenschakeling van fout gedrag. Het begon met papieren die gebruikt zouden zijn tijdens de formatie. Dat werd ontkend, later waren ze er toch, geschreven door 1 van de deelnemers. En de vraag is nu wat is openbaar en wat niet? Alle stukken zijn inmiddels aan de kamer toegestuurd. De discussie die eerst ging over het al of niet bestaan van stukken, gaat nu over de WOB en de vertrouwelijkheid van stukken. Van de inhoud naar de vorm.
Die vertrouwelijkheid, dames en heren, die is er niet. Alles is openbaar. Lees de WOB. Alles is openbaar tenzij de staatsveiligheid of het koninklijk huis in gevaar komt. Ook persoonlijke gegevens mogen niet worden afgegeven of bedrijfsgeheimen uit bijv. een aanbesteding. De rest is openbaar.
Als vertrouwen betekent dat de burger altijd zijn zin moet krijgen, dan is herstel van vertrouwen bij voorbaat mislukt. Maar dat betekent het niet. De burger wil als een volwassen iemand behandeld worden, die geïnformeerd wil worden. Herstel van vertrouwen in de overheid heeft geen pr-campagne nodig, maar goede ambtenaren en bestuurders, die doen waarvoor ze betaald worden en uitleggen wat en hoe ze dingen doen en die niet liegen. Nieuw college, probeer dat eerst maar eens voor elkaar te krijgen.
Of zeggen we het over vier jaar gewoon nog een keer.
Jan Visser
Twee, de overheid bestaat niet. Ik hoef u niet te vertellen dat alle instanties over 1 kam worden geschoren. Belasting, politie, provincie, vuilnisophaler, allemaal overheden, die zich afzonderlijk willen profileren. Maar de burger weet wel beter; allemaal fantastische en nuttige instanties, maar allemaal hetzelfde gedrag; dezelfde trammelant als je iets van ze gedaan moet hebben.
Daarom verdwijnt het herstel van vertrouwen-onderwerp na een paar jaar geruisloos van de politieke agenda. Er is geen antwoord op de herstelvraag. Zelf roepen dat je zo goed bent, levert niets op. Dat gelooft een burger niet. Public relations heeft als slogan: “Be good and tell it”, maar dat klopt niet. Anderen moeten vertellen, dat jij goed bent. Mond tot mond reclame werkt. In de praktijk betekent dat, dat je als ambtenaar en bestuurder gewoon je werk goed doet, meer kun je niet. En niet vergeten mensen normaal te behandelen. Gewoon doen. Het werk zo inrichten dat de klant/burger efficiënt geholpen wordt. En op een menselijke manier.
Woensdagmiddag werd Mark Rutte door de Tweede Kamer ondervraagd over de afschaffing van de dividendbelasting. Deze affaire is een aaneenschakeling van fout gedrag. Het begon met papieren die gebruikt zouden zijn tijdens de formatie. Dat werd ontkend, later waren ze er toch, geschreven door 1 van de deelnemers. En de vraag is nu wat is openbaar en wat niet? Alle stukken zijn inmiddels aan de kamer toegestuurd. De discussie die eerst ging over het al of niet bestaan van stukken, gaat nu over de WOB en de vertrouwelijkheid van stukken. Van de inhoud naar de vorm.
Die vertrouwelijkheid, dames en heren, die is er niet. Alles is openbaar. Lees de WOB. Alles is openbaar tenzij de staatsveiligheid of het koninklijk huis in gevaar komt. Ook persoonlijke gegevens mogen niet worden afgegeven of bedrijfsgeheimen uit bijv. een aanbesteding. De rest is openbaar.
Als vertrouwen betekent dat de burger altijd zijn zin moet krijgen, dan is herstel van vertrouwen bij voorbaat mislukt. Maar dat betekent het niet. De burger wil als een volwassen iemand behandeld worden, die geïnformeerd wil worden. Herstel van vertrouwen in de overheid heeft geen pr-campagne nodig, maar goede ambtenaren en bestuurders, die doen waarvoor ze betaald worden en uitleggen wat en hoe ze dingen doen en die niet liegen. Nieuw college, probeer dat eerst maar eens voor elkaar te krijgen.
Of zeggen we het over vier jaar gewoon nog een keer.
Jan Visser
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
