Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Column Jan Visser 23 december 2016
Tijd Dit is de laatste column van het jaar 2016 voor mij. Volgende week vrijdag moet Bert nog aan de bak en dan is het al 2017 en mag ik weer.
Het zijn enerverende dagen in huize Visser. Echtgenote is bezig met de laatste loodjes van het gemeenteraadswerk, ik ben bezig met schrijven, oma zit te soezelen in de stoel en wacht vol spanning op wat er gebeuren gaat, want de jongste dochter gaat officieel het jawoord geven aan Thomas. Ondertussen belt de oudste dochter vanuit Berlijn dat alles goed gaat en dat zij niet op de Kerstmarkt getroffen is door een gek in een gestolen vrachtauto en dat ze met de trein naar Enschede komt.
Je kijkt en luistert er met verbazing naar. Een ieder heeft een eigen wereldje, wereldjes die soms naast elkaar functioneren en die soms in elkaar passen als een puzzel, nee als een klok, het zijn radertjes die in elkaar grijpen en de tijd verdelen in gelijke brokken van grof naar fijn; je kijkt op je horloge en het is 26 juni 1986 of 28 november 1988, de geboortedata van onze dochters en je kijkt weer op je horloge en het is 30 december 2016 en de jongste dochter gaat trouwen.
Je wilt de tijd vasthouden, het moment niet voorbij laten gaan, maar dat is onmogelijk. Als de tijd stilstaat en je niet ouder wordt, is het gebeurd met je. Dan heb je letterlijk geen leven meer. Het probleem is dat je lichaam geen tijd registreert, je lichaam heeft geen kilometerteller, geen tijdteller. Je voelt niet dat je ouder wordt, hooguit dat je lichaam anders functioneert. Je loopt bijvoorbeeld geen 100 meter meer in 10 seconden. Ook niet in elf trouwens en ik was sowieso nooit zo'n hardloper.
Ben ik somber? Eind van het jaar, donkere dagen, gebrek aan vitamine D, weemoed, nostalgie? Ja en nee. Achteromkijken zo nu en dan is goed om te beseffen waar je staat en wie mij kent, weet dat ik geen pessimist ben. Toch komt de onrust in de wereld op deze manier vreselijk dichtbij. In januari vertrekt de oudste dochter voor een reis van enkele maanden aan de andere kant van de aardbol. Werk neemt ze mee in de laptop. De computer maakt het mogelijk overal ter wereld te schrijven en gegevens te verwerken.
Je wilt dat de tijd geen grip krijgt op je leven. Je wilt dat er niets verandert. Maar er verandert veel, constant, elke dag. Volgende week wordt er weer een brok tijd afgemeten. Het jaar 2016 maakt plaats voor het nieuwe jaar, 2017.
Ik wens u allen fijne feestdagen, geniet van de vrije tijd, van een prettige jaarwisseling en een gezond en gelukkig nieuwjaar.
Tot volgend jaar.
Jan Visser
Je kijkt en luistert er met verbazing naar. Een ieder heeft een eigen wereldje, wereldjes die soms naast elkaar functioneren en die soms in elkaar passen als een puzzel, nee als een klok, het zijn radertjes die in elkaar grijpen en de tijd verdelen in gelijke brokken van grof naar fijn; je kijkt op je horloge en het is 26 juni 1986 of 28 november 1988, de geboortedata van onze dochters en je kijkt weer op je horloge en het is 30 december 2016 en de jongste dochter gaat trouwen.
Je wilt de tijd vasthouden, het moment niet voorbij laten gaan, maar dat is onmogelijk. Als de tijd stilstaat en je niet ouder wordt, is het gebeurd met je. Dan heb je letterlijk geen leven meer. Het probleem is dat je lichaam geen tijd registreert, je lichaam heeft geen kilometerteller, geen tijdteller. Je voelt niet dat je ouder wordt, hooguit dat je lichaam anders functioneert. Je loopt bijvoorbeeld geen 100 meter meer in 10 seconden. Ook niet in elf trouwens en ik was sowieso nooit zo'n hardloper.
Ben ik somber? Eind van het jaar, donkere dagen, gebrek aan vitamine D, weemoed, nostalgie? Ja en nee. Achteromkijken zo nu en dan is goed om te beseffen waar je staat en wie mij kent, weet dat ik geen pessimist ben. Toch komt de onrust in de wereld op deze manier vreselijk dichtbij. In januari vertrekt de oudste dochter voor een reis van enkele maanden aan de andere kant van de aardbol. Werk neemt ze mee in de laptop. De computer maakt het mogelijk overal ter wereld te schrijven en gegevens te verwerken.
Je wilt dat de tijd geen grip krijgt op je leven. Je wilt dat er niets verandert. Maar er verandert veel, constant, elke dag. Volgende week wordt er weer een brok tijd afgemeten. Het jaar 2016 maakt plaats voor het nieuwe jaar, 2017.
Ik wens u allen fijne feestdagen, geniet van de vrije tijd, van een prettige jaarwisseling en een gezond en gelukkig nieuwjaar.
Tot volgend jaar.
Jan Visser
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
