Verkeer
Stuur appje
Zoek
Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede

Column Jan Visser 20 januari 2017

1484922283

VerkiezingenOver twee maanden zijn er landelijke verkiezingen. Je merkt er niks van Ja, vorig weekend hebben enkele partijen hun congres gehad. Een partijcongres is bedoeld om een aantal procedurele zaken te regelen, maar tegelijkertijd dient het als start voor de verkiezingscampagne en het dient eenheid uit te stralen.

Kijk naar de Partij van de Arbeid; de partij is tot op het bot verdeeld door de verkiezing van de lijsttrekker en dat moest hersteld worden. Dat betekent een onmogelijke spagaat; de kandidaten zeggen eerst dat de andere kandidaten niet geschikt zijn en moeten dat in het weekend van het Congres goedmaken. Dan zijn het opeens de beste vrienden.

Kun je politiek bedrijven zonder je vrienden te verloochenen? Ik zit er soms middenin en zie veel oprechtheid en idealisme, maar ook veel huichelachtigheid. Vergeet niet dat er ook veel buiten de tweede kamer, statenzalen en raadszalen gebeurt. Het politieke werk is meer dan stemmen en discussiëren over voorstellen van het dagelijks bestuur.

Wat ik mis bij een groot aantal partijen is het doel van de partij. De traditionele partijen hadden vroeger tot doel een bepaalde groep te emanciperen, te vechten voor belangen en rechten. Groepen als katholieken, protestanten, arbeiders, maar ook liberalen als voorstander van vrijheid, wat dat ook maar mocht inhouden.

De jongere politieke partijen hebben dat veel minder. D66 heeft dat wel een beetje. Ik heb altijd het idee dat D66 vecht voor de belangen van studenten en het onderwijs. GroenLinks is dan de milieupartij en SP de arbeiderspartij. Maar omdat het principiële niet zo’n belangrijke meer speelt in de politiek, zweven de kiezers een beetje en wordt het persoonlijke van de lijsttrekker belangrijker, de aantrekkingskracht van Asscher of Samson. Als we even doorredeneren zou het voor de SP gaan om Roemer of dochter Marijnisse. Let maar op, die meid wordt eerder partijleider dan haar en de partij lief is, gewoon omdat haar uitstraling stukken anders is en Roemer na de verkiezingen zal moeten opstappen. Zij komt rechtstreeks in de kamer met de nodige voorkeurstemmen.

Grote winnaar wordt natuurlijk Geert Wilders, maar als er één partij afhankelijk is van de persoon aan de top, dan is het de PVV.

Buma verdwijnt na de verkiezingen en wordt opgevolgd door……… Ja, door wie eigenlijk? Omtzigt? Die het ook niet redt, want het CDA redt het in het algemeen niet. Steeds minder mensen zien de C in het CDA niet meer en verliezen daarom de noodzaak per sé op de partij te moeten stemmen.

Blijft over de VVD. De verklaring van Marc Rutte over de onmogelijkheid van een coalitie VVD-PVV heeft de schijn van een verbond tegen de PVV, maar als de PVV de grootste partij landelijk wordt, dan hebben ze regeringsdeelname verdiend. Uitsluiting van deelname zou men ondemocratisch kunnen noemen. De kans is groot dat VVD en PVV niet zonder elkaar kunnen en dan moeten de partijen wel iets. “Het land roept je.”, heet het dan.

Ik heb één probleem, voor het eerst weet ik absoluut niet op welke partij ik over 2 maanden ga stemmen en ten tweede ik ben pessimistisch over de uitslag en de gevolgen daarvan. Het opkomstpercentage zal lager zijn, dan bij de laatste landelijke verkiezingen. En dat betekent dat de legitimatie van de overheid weer een stukje kleiner wordt.
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.