Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Column Jan Visser 18 augustus 2017
Verlichting Mijn columns voor deze zender gaan vaak over de lokale politiek en dat is geen wonder; want er is om gevraagd. Het toeval wil dat, ondanks alle negatieve aspecten van politiek en bestuur, mijn interesse in lokale politiek altijd is gebleven. Die interesse dateert van het begin van mijn werkzame leven, toen ik begon als journalist. Later heb ik de benodigde papieren gehaald; overheidscommunicatie aan de VU in Amsterdam. Daar kreeg ik de nodige theorie, voor mijn dagelijkse praktijk.
En ik voel mij nog journalist en voorlichter, beide een echt vak. Een goede journalist is een vakman, een goede voorlichter ook. Het is een ambacht. Communicatie is voor een iedereen en zeker voor de overheid een middel. Communicatie is niet het doel, communicatie is altijd onderdeel van het gehele plaatje. Communicatie heb je nodig om anderen bij het beleidsproces te betrekken. Communicatie is zo simpel, dat er soms nauwelijks aandacht aan besteed wordt. En dan gaat het mis. Denk aan de vergeten communicatie bij de inval in het honk van Vak P.
Een korte introductie in de theorie. Bijvoorbeeld; wat is de hoofdregel bij iverheidscommunicatie? De hoofdregel is: Vertel alles wat je weet; lieg niet en als je iets niet kunt zeggen vertel je dat met de reden waarom. Wat is de tweede regel? Alles is openbaar, tenzij het om personen gaat. Dan moet je even goed nadenken voordat je iets doet en ook dat moet je uitleggen.
Waarom vertel ik dit? De afgelopen weken kwam Tubantia enkele keren met artikelen over gemeentelijke aangelegenheden, waaruit steeds weer naar voren kwam, dat informatie onvolledig, te laat of niet aanwezig was. Ik noem lekkages Akzo, afhandeling WMO, buurthuis Pathmos, regiotaxi, etc. Maar ook eerder was die conclusie getrokken, bijvoorbeeld rond de komst van het AZC, die niet doorging.
Je hebt de neiging om te zeggen: College en ambtenaar doe normaal en behandel de burger als een normaal mens. En wat wil een normaal mens? Een normaal mens wil geïnformeerd worden als zijn belang in het geding is.
Waarom gebeurt dit niet? Uit angst en onzekerheid. Van ambtenaren/beleidsmakers die het liefst achter bureaus en in vergaderzaaltjes met bekende mensen hun briljante ideeën verduidelijken. Niet voor de gewone burger of omwonende, want dan moet je op een ander niveau opereren. Een begrijpbaar niveau. Of en dat is het ergste, overleg met leden van de gemeenteraad.
Maar hetzelfde geldt voor collegeleden. Vanaf het moment dat zij op het pluche zitten, hebben zij een communicatieprobleem, mede gevoed door de afwerende houding van de ambtenaren. Dit college moet nog een half jaar. Ze behoren nu te oogsten, maar er zijn weinig vruchten. Dit college heeft niet de kracht gehad het cultuurgedrag van ambtenaren en bestuurders te doorbreken. Het wordt tijd voor verkiezingen. Voor bestuurders die niet bang zijn normaal te doen.
Jan Visser
Een korte introductie in de theorie. Bijvoorbeeld; wat is de hoofdregel bij iverheidscommunicatie? De hoofdregel is: Vertel alles wat je weet; lieg niet en als je iets niet kunt zeggen vertel je dat met de reden waarom. Wat is de tweede regel? Alles is openbaar, tenzij het om personen gaat. Dan moet je even goed nadenken voordat je iets doet en ook dat moet je uitleggen.
Waarom vertel ik dit? De afgelopen weken kwam Tubantia enkele keren met artikelen over gemeentelijke aangelegenheden, waaruit steeds weer naar voren kwam, dat informatie onvolledig, te laat of niet aanwezig was. Ik noem lekkages Akzo, afhandeling WMO, buurthuis Pathmos, regiotaxi, etc. Maar ook eerder was die conclusie getrokken, bijvoorbeeld rond de komst van het AZC, die niet doorging.
Je hebt de neiging om te zeggen: College en ambtenaar doe normaal en behandel de burger als een normaal mens. En wat wil een normaal mens? Een normaal mens wil geïnformeerd worden als zijn belang in het geding is.
Waarom gebeurt dit niet? Uit angst en onzekerheid. Van ambtenaren/beleidsmakers die het liefst achter bureaus en in vergaderzaaltjes met bekende mensen hun briljante ideeën verduidelijken. Niet voor de gewone burger of omwonende, want dan moet je op een ander niveau opereren. Een begrijpbaar niveau. Of en dat is het ergste, overleg met leden van de gemeenteraad.
Maar hetzelfde geldt voor collegeleden. Vanaf het moment dat zij op het pluche zitten, hebben zij een communicatieprobleem, mede gevoed door de afwerende houding van de ambtenaren. Dit college moet nog een half jaar. Ze behoren nu te oogsten, maar er zijn weinig vruchten. Dit college heeft niet de kracht gehad het cultuurgedrag van ambtenaren en bestuurders te doorbreken. Het wordt tijd voor verkiezingen. Voor bestuurders die niet bang zijn normaal te doen.
Jan Visser
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
