Verkeer
Stuur appje
Zoek
Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede

Column Bert Hassink 12 januari 2018

1515748467

Schaduw Kent u dat, dames en heren, een schaduw. Vast wel. We zoeken allemaal wel eens de schaduw op als het ons te warm wordt. Staan wel eens in de schaduw en iedereen kent wel de schaduwzijde van het bestaan. En soms moet je over je eigen schaduw heen springen. Maar iets kan ook zijn of haar schaduw vooruitwerpen.

Ik moest aan een schaduw denken toen ik ons onvolprezen lokale dagblad las. Twee artikelen bleven wat langer ‘hangen’ dan gebruikelijk. Twee totaal verschillende artikelen vielen mij op en meteen kwam ik als vanzelf bij de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart a.s. terecht.

Het eerste artikel gaat over betaalde hulp voor tachtigers. Niet te verwarren met De Tachtigers overigens. Ik citeer: ‘Een groeiende groep zelfstandig wonende ouderen wil zo lang mogelijk de regie over het eigen leven houden”, einde citaat. Het zou zo uit een stuk van de regering overgenomen kunnen zijn. En om ook niet familie en anderen lastig te hoeven vallen kan men hulp inhuren. Let wel: particulier. U kent die term nog wel van vroeger: bent u particulier of ziekenfonds. Gaf destijds ook een tweedeling en een tweedeling is er nu dus ook.

Krijg je hulp via de Wmo of andere wettelijke regelingen, of heb je de financiële mogelijkheid het zelf te regelen. Overigens, bij de Wmo en de Wet langdurige zorg (Wlz) kent men een eigen bijdrage en moeten de kosten ook deels zelf opgehoest worden. Daaraan is in het artikel gemakshalve voorbij gegaan.

Het tweede artikel ging over gemeenteraadsleden die ervoor hebben gekozen om wel of niet op een kieslijst komen te staan voor de gemeenteraadsverkiezingen van maart. In onze mooie stad Enschede moeten we het na de verkiezingen doen zonder het huidige VVD raadslid Broekman. Mevrouw Broekman zegt: ‘Enschede kan ook zonder mij’. Natuurlijk is dat zo, niemand is onmisbaar, ook mevrouw Broekman niet.

Maar het is tegelijk ook weer niet waar en ik realiseer me dat ik mezelf tegenspreek. Het dienen van de publieke zaak is niet iets wat je er zo maar even bij doet. Het is geen geheim dat ik het soms pertinent niet eens was met enkele standpunten van mevrouw Broekman, en dat zal ongetwijfeld andersom ook zo zijn. Maar waardering voor haar inzet en dat van haar mede collega raadsleden heb ik zeker. Nou ja, op één na dan. En dat is het alom afwezige en dus zwijgende raadslid van OPA.

We hebben mensen als mevrouw Broekman nodig in onze stad. Inwoners die zich inzetten voor onze stad. Voor de stad én voor het welzijn van de inwoners van ons mooie Enschede. En dan raken de twee krantenartikelen elkaar toch nog even.

Juist de politiek kan ervoor zorgen dat de tweedeling niet verder vergroot wordt. Het is fijn als je de financiële middelen hebt en daardoor kunt kiezen of je in de zon of in de schaduw wilt staan. Dat is fijner dan dat je gedwongen wordt door de omstandigheden om steeds in de schaduw te moeten leven. Wij weten allemaal dat dat op den duur niet goed is. Niet goed voor de gezondheid en niet goed voor het welbevinden.

Op 21 maart bij de gemeenteraadsverkiezingen kunnen we mede het beleid bepalen door onze keuze. Het vakje rood kleuren bij mevrouw Broekman kan niet meer. Maar er blijft genoeg keuze aan personen en partijen. Aan ons, inwoners, om te kiezen. Het liefst massaal. Laten we zeggen: een opkomst van minmaal 80%?
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.