Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Architecten op de bres voor 50 jaar oude Teesinkbos in Boekelo
Ook na 50 jaar is het een oase van rust: bungalowpark Teesinkbos in Boekelo, het belangrijkste werk van de Twentse architect Nico Zantinge (1928-1983). Zijn collega Bart van den Bos wil ervoor zorgen dat dat zo blijft.
Van den Bos, tot voor kort werkzaam bij IAA Architecten in Enschede, is een groot pleitbezorger van de architectuur van Nico Zantinge. Zoals hij architectuur en natuur met elkaar wist te verbinden, dat is echt heel bijzonder. Teesinkbos, met al die bungalows in een bos, is ook uniek in Nederland. Het is een buurt om van te houden en met grote zorgvuldigheid te bewaren.
Donderdag, in Boekelo zelf, zal Van den Bos het belang van Zantinge nog eens benadrukken. Dat gebeurt in een lezing die het Architectuurcentrum Twente samen met de Bond Heemschut voor de bewoners van de buurt organiseert.
Geen monumentenstatus
Teesinkbos is 50 jaar oud. De buurt heeft nog geen monumentenstatus, maar het is heel goed dat mensen beseffen in wat voor huis ze wonen. Zantinge heeft deze buurt ontworpen vanuit een hele duidelijke visie en hele specifieke materialen. Ik vind dat je er als bewoner wat aan gelegen moet zijn om dat te respecteren. Natuurlijk mag je dingen veranderen, maar ik vind zeker niet dat alles zou moeten kunnen.
Teesinkbos werd gebouwd in 1968 als een buurt in de groen. In een bos dat toebehoorde aan de familie Van Heek ontwierp Zantinge 67 lage baksteenwoningen in vier types, voor een deel geschakeld en voor een ander deel gegroepeerd rond drie kleine pleintjes.
Wonen betekende voor Zantinge dat je je terug moest kunnen trekken. Vandaar dat de huizen aan de voorkant heel gesloten zijn. Maar aan de achterkant zijn ze juist heel open. De verbinding met de natuur was voor hem essentieel.
Nauwelijks trottoirs
Karakteristiek voor de wijk is de grote hoeveelheid openbaar groen. Die is, zegt Van den Bos, bijna nergens zo groot als hier. Je ziet nauwelijks trottoirs. De gazons lopen door tot aan de gevels van de huizen. Oude bomen liet hij heel bewust staan. Net als het stratenpatroon, losjes geïnspireerd op het nerf van een blad, versterkt dat de natuurlijke uitstraling van de buurt.
Nico Zantinge studeerde onder meer bij Aldo van Eyck, een van de grote iconen in de architectuur van de jaren 60 en 70. Na zijn komst naar Twente had hij lange tijd een bureau samen met zijn collega Hans Hesse. Vanaf 1968 ontwierp hij voor zichzelf vanuit zijn grote bakstenen bungalow aan de Toernooistraat in Enschede die inmiddels wel de monumentenstatus heeft. Veel architecten in de regio zien Zantinge nog steeds als voorbeeld. Maar bij het grote publiek is hij nauwelijks bekend.
Hij was in veel opzichten een kind van zijn tijd, maar tegelijk veel meer. Hij had een heel eigen stijl die je direct herkent. Baksteen, muurtjes afgedekt met dakpannen, kleine slaapkamers, patio s, bijzondere schoorstenen en zoveel mogelijk leefruimte rondom een open haard: het zijn dit soort dingen waarmee hij zich heel consequent onderscheidt.
Vertaald naar Twente
Het grootste deel van zijn werk bestaat uit woonhuizen. Behalve Teesinkbos ontwierp Zantinge onder meer Park Stokhorst in Enschede en talrijke patiowoningen in de regio. Vooral de architectuur van de beroemde Deense architect Jorn Utzon, ontwerper van onder meer het Opera House in Sydney, diende als voorbeeld.
Hij is ook in Denemarken wezen kijken. In Helsingor staat een wijk van Utzon waar heel direct de inspiratie ligt voor Teesinkbos. Met zijn middelen en zijn eigen vormen heeft hij die vertaald naar Twente.
Zantinge stierf relatief jong. Van den Bos heeft hem nooit ontmoet, maar ontwikkelde na zijn eigen verhuizing naar Twente in 1973 een sterke band met zijn oeuvre . Sinds 1978 woont hij ook aan de Toernooistraat in Enschede in een door Zantinge ontworpen bungalow.
Ik woonde er in de buurt en kende eigenlijk alleen maar die gesloten bakstenen muur aan de voorkant die voor zijn werk zo typerend is. Maar door een gelukkig toeval kon ik er op een dag binnenkijken. Zoals de wereld zich dan opent en de natuur naar binnen wordt gehaald: dan weet je dat je thuis bent.
De lezing van Van de Bos is donderdag om 19.30 uur in De Berke, Jan Elburgstraat 111 in Boekelo
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - foto: Emiel Muijderman
Donderdag, in Boekelo zelf, zal Van den Bos het belang van Zantinge nog eens benadrukken. Dat gebeurt in een lezing die het Architectuurcentrum Twente samen met de Bond Heemschut voor de bewoners van de buurt organiseert.
Geen monumentenstatus
Teesinkbos is 50 jaar oud. De buurt heeft nog geen monumentenstatus, maar het is heel goed dat mensen beseffen in wat voor huis ze wonen. Zantinge heeft deze buurt ontworpen vanuit een hele duidelijke visie en hele specifieke materialen. Ik vind dat je er als bewoner wat aan gelegen moet zijn om dat te respecteren. Natuurlijk mag je dingen veranderen, maar ik vind zeker niet dat alles zou moeten kunnen.
Teesinkbos werd gebouwd in 1968 als een buurt in de groen. In een bos dat toebehoorde aan de familie Van Heek ontwierp Zantinge 67 lage baksteenwoningen in vier types, voor een deel geschakeld en voor een ander deel gegroepeerd rond drie kleine pleintjes.
Wonen betekende voor Zantinge dat je je terug moest kunnen trekken. Vandaar dat de huizen aan de voorkant heel gesloten zijn. Maar aan de achterkant zijn ze juist heel open. De verbinding met de natuur was voor hem essentieel.
Nauwelijks trottoirs
Karakteristiek voor de wijk is de grote hoeveelheid openbaar groen. Die is, zegt Van den Bos, bijna nergens zo groot als hier. Je ziet nauwelijks trottoirs. De gazons lopen door tot aan de gevels van de huizen. Oude bomen liet hij heel bewust staan. Net als het stratenpatroon, losjes geïnspireerd op het nerf van een blad, versterkt dat de natuurlijke uitstraling van de buurt.
Nico Zantinge studeerde onder meer bij Aldo van Eyck, een van de grote iconen in de architectuur van de jaren 60 en 70. Na zijn komst naar Twente had hij lange tijd een bureau samen met zijn collega Hans Hesse. Vanaf 1968 ontwierp hij voor zichzelf vanuit zijn grote bakstenen bungalow aan de Toernooistraat in Enschede die inmiddels wel de monumentenstatus heeft. Veel architecten in de regio zien Zantinge nog steeds als voorbeeld. Maar bij het grote publiek is hij nauwelijks bekend.
Hij was in veel opzichten een kind van zijn tijd, maar tegelijk veel meer. Hij had een heel eigen stijl die je direct herkent. Baksteen, muurtjes afgedekt met dakpannen, kleine slaapkamers, patio s, bijzondere schoorstenen en zoveel mogelijk leefruimte rondom een open haard: het zijn dit soort dingen waarmee hij zich heel consequent onderscheidt.
Vertaald naar Twente
Het grootste deel van zijn werk bestaat uit woonhuizen. Behalve Teesinkbos ontwierp Zantinge onder meer Park Stokhorst in Enschede en talrijke patiowoningen in de regio. Vooral de architectuur van de beroemde Deense architect Jorn Utzon, ontwerper van onder meer het Opera House in Sydney, diende als voorbeeld.
Hij is ook in Denemarken wezen kijken. In Helsingor staat een wijk van Utzon waar heel direct de inspiratie ligt voor Teesinkbos. Met zijn middelen en zijn eigen vormen heeft hij die vertaald naar Twente.
Zantinge stierf relatief jong. Van den Bos heeft hem nooit ontmoet, maar ontwikkelde na zijn eigen verhuizing naar Twente in 1973 een sterke band met zijn oeuvre . Sinds 1978 woont hij ook aan de Toernooistraat in Enschede in een door Zantinge ontworpen bungalow.
Ik woonde er in de buurt en kende eigenlijk alleen maar die gesloten bakstenen muur aan de voorkant die voor zijn werk zo typerend is. Maar door een gelukkig toeval kon ik er op een dag binnenkijken. Zoals de wereld zich dan opent en de natuur naar binnen wordt gehaald: dan weet je dat je thuis bent.
De lezing van Van de Bos is donderdag om 19.30 uur in De Berke, Jan Elburgstraat 111 in Boekelo
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - foto: Emiel Muijderman
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
