Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Afzwaaiend wethouder Van Agteren: 'Geen uur was hetzelfde'
De stropdas is al afgedaan en Hans van Agteren heeft zijn iPad en telefoon van de gemeente Enschede al ingeleverd. Op weg naar een agendaloos bestaan. De camper wacht, klaar om er op uit te trekken.
Heerlijk , zegt Hans van Agteren, de man die woensdag in het stadhuis wordt uitgezwaaid na acht jaar als wethouder in Enschede. Voortaan schakel ik niet meer van afspraak naar afspraak in een volgestouwde agenda. Al maakte dat deze baan ook wel weer zo aantrekkelijk.
Intensief vak
Het wethouderschap dat Van Agteren (62) vanaf 2010 vervulde voor Burgerbelangen was ook een zwaar vak. Van Veldhuizen , zegt hij de burgemeester na, zei daar laatst in een korte speech voor Patrick (Welman, net als hij vertrokken als wethouder, red.) en mij over: 'loop maar eens een dag mee. Dan weten mensen vaak niet wat ze meemaken. Geen dag, nee, geen enkel uur is hetzelfde'.
Het voortdurend moeten schakelen, van de ene verplichting naar de andere afspraak, maakt de functie van wethouder zo intensief. Het ene moment praat je met inwoners over hun directe leefomgeving, waarna je een uur later weer met de gedeputeerde in gesprek zit over een een heel ander, complex onderwerp. Daar moet je tegen kunnen.
Complexe onderwerpen
Hij erkent dat hij niet meteen overal verstand van had. Natuurlijk niet, dat is onmogelijk. Ik was ondernemer, had een zaak in woninginrichting. Dan word je wethouder en krijg je te maken met vaak moeilijke, inhoudelijk complexe onderwerpen. Of dat lastig is... Nee. Je weet dat je inhoudelijk altijd een beroep kunt doen op buitengewoon kundige ambtenaren. De politieke verantwoordelijkheid, het spel met de gemeenteraad, dat is dan aan jezelf. Dat weet je.
Hij zegt in die rol altijd de verbinding te hebben gezocht. Met de samenleving ofwel de inwoners van de stad en met de raad. Het is de reden dat ik politiek actief ben geworden voor Burgerbelangen. Het is dé partij die het contact zoekt met de inwoners en hem of haar een stem geeft en die dicht op de samenleving staat , zegt hij over zijn keuze voor de lokale partij.
Miljoeneninvesteringen
Die verbinding heb ik proberen te zoeken en die heb ik, denk ik, ook vaak gevonden. Een voorbeeld? Als ik zie dat we over de fietsvisie, na veel overleg met instanties, en een miljoeneninvestering de gemeenteraad unaniem achter die visie hebben gekregen, dan stemt me dat trots. Daar staan partijen achter als de VVD en GroenLinks, die vaak totaal verschillend denken over mobiliteit. Ik ben geen bestuurder die uit is op het polariseren en het uitvergroten van verschillen. Ik wil samen bouwen aan die stad. Als dat met zo'n fietsvisie lukt dan ben ik tevreden. Zeker omdat het fietsgebruik in de stad eerst achterbleef bij het landelijk gemiddelde, maar de laatste jaren flink is toegenomen.
Diftar
Van Agteren had ook lastige onderwerpen, hoofdpijndossiers misschien wel, onder zijn hoede. Hij kent de verhalen over diftar, de gescheiden afvalinzameling, waarvan de effecten door de een worden bejubeld maar door de ander worden betwist. Ik mag dat van Tubantia geen succes noemen. Maar feit is dat een inwoner zo'n 40 tot 50 euro goedkoper uit is en het restafval met de helft is afgenomen. De verhalen van het zwerfvuil ken ik. Daarvoor hebben we gewaarschuwd.
Hij neemt nu afscheid, vanmiddag in het stadhuis met een receptie, en draagt het stokje over aan partijgenoot Niels van den Berg. Ik doe dat met veel vertrouwen. Niels is een jongen van Glanerburg, kind van Enschede, dat wethouder wordt. Ik vind dat mooi. Hij is er klaar voor.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Frans Nikkels
Intensief vak
Het wethouderschap dat Van Agteren (62) vanaf 2010 vervulde voor Burgerbelangen was ook een zwaar vak. Van Veldhuizen , zegt hij de burgemeester na, zei daar laatst in een korte speech voor Patrick (Welman, net als hij vertrokken als wethouder, red.) en mij over: 'loop maar eens een dag mee. Dan weten mensen vaak niet wat ze meemaken. Geen dag, nee, geen enkel uur is hetzelfde'.
Het voortdurend moeten schakelen, van de ene verplichting naar de andere afspraak, maakt de functie van wethouder zo intensief. Het ene moment praat je met inwoners over hun directe leefomgeving, waarna je een uur later weer met de gedeputeerde in gesprek zit over een een heel ander, complex onderwerp. Daar moet je tegen kunnen.
Complexe onderwerpen
Hij erkent dat hij niet meteen overal verstand van had. Natuurlijk niet, dat is onmogelijk. Ik was ondernemer, had een zaak in woninginrichting. Dan word je wethouder en krijg je te maken met vaak moeilijke, inhoudelijk complexe onderwerpen. Of dat lastig is... Nee. Je weet dat je inhoudelijk altijd een beroep kunt doen op buitengewoon kundige ambtenaren. De politieke verantwoordelijkheid, het spel met de gemeenteraad, dat is dan aan jezelf. Dat weet je.
Hij zegt in die rol altijd de verbinding te hebben gezocht. Met de samenleving ofwel de inwoners van de stad en met de raad. Het is de reden dat ik politiek actief ben geworden voor Burgerbelangen. Het is dé partij die het contact zoekt met de inwoners en hem of haar een stem geeft en die dicht op de samenleving staat , zegt hij over zijn keuze voor de lokale partij.
Miljoeneninvesteringen
Die verbinding heb ik proberen te zoeken en die heb ik, denk ik, ook vaak gevonden. Een voorbeeld? Als ik zie dat we over de fietsvisie, na veel overleg met instanties, en een miljoeneninvestering de gemeenteraad unaniem achter die visie hebben gekregen, dan stemt me dat trots. Daar staan partijen achter als de VVD en GroenLinks, die vaak totaal verschillend denken over mobiliteit. Ik ben geen bestuurder die uit is op het polariseren en het uitvergroten van verschillen. Ik wil samen bouwen aan die stad. Als dat met zo'n fietsvisie lukt dan ben ik tevreden. Zeker omdat het fietsgebruik in de stad eerst achterbleef bij het landelijk gemiddelde, maar de laatste jaren flink is toegenomen.
Diftar
Van Agteren had ook lastige onderwerpen, hoofdpijndossiers misschien wel, onder zijn hoede. Hij kent de verhalen over diftar, de gescheiden afvalinzameling, waarvan de effecten door de een worden bejubeld maar door de ander worden betwist. Ik mag dat van Tubantia geen succes noemen. Maar feit is dat een inwoner zo'n 40 tot 50 euro goedkoper uit is en het restafval met de helft is afgenomen. De verhalen van het zwerfvuil ken ik. Daarvoor hebben we gewaarschuwd.
Hij neemt nu afscheid, vanmiddag in het stadhuis met een receptie, en draagt het stokje over aan partijgenoot Niels van den Berg. Ik doe dat met veel vertrouwen. Niels is een jongen van Glanerburg, kind van Enschede, dat wethouder wordt. Ik vind dat mooi. Hij is er klaar voor.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Frans Nikkels
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
